Postępowanie dotyczące ustanowienia granic jest procesem skomplikowanym, wymagającym fachowej wiedzy i doświadczenia geodety

Pierwsze granice były zazwyczaj granicami naturalnymi. W zapisach ksiąg hipotecznych, własność gruntu charakteryzowana była według szczegółów terenowych np. lewym brzegiem potoku, aż do drogi prowadzącej do młyna i dalej brzegiem lasu etc.. Uprawiając ziemię, kamienie które przeszkadzały w uprawie i orce, rolnicy okładali na miedzę pomiędzy własnościami i tak sąsiedzi jednomyślnie współtworzyli punkty graniczne. Innym sposobem ustanawiania obrzeża własności, było sadzenie drzew i żywopłotów na granicy.

Rzeczki, pasma grzbietów górskich, obszerne bagna i obszary leśne, były granicami miejscowości. Od XIX wieku, z uwagi na potrzebę określenia podatku gruntowego, jednostką odpowiedzialną za wyznaczanie granic własności, zostało państwo.

Tak powstał kataster. Własność w ewidencji gruntów zazwyczaj jest określona na gruncie, a dane liczbowe i mapy są tylko zapisami formalno-technicznymi tego stanu. W czasach komputeryzacji i technizacji, geodeci posiadają do dyspozycji nowoczesne i czułe uposażenie, dzięki którym ustalenie granic to „pestka”. Pomimo tego, całe postępowanie dotyczące wyznaczenia punktów granicznych działki, jest dość skomplikowane. Granica działki to obszar, w którym posiadacz nieruchomości może korzystać ze swego prawa. Dlatego, tak ważne jest prawidłowe ustalenie przebiegu linii granicznych. W przypadku, kiedy nie ma pewnych informacji pozwalających na wznowienie umieszczenia znaków, zleca się usługi geodezyjne.

Geodeta, ustanawia przebieg granic w ramach rozgraniczenia nieruchomości. Celem zapewnienia każdemu sposobności ochrony swych praw, zostały stworzone określone procedury administracyjne i procedury sądowe. Rozgraniczenie nieruchomości kończy decyzja wydawana przez urząd prowadzący rozgraniczenie pod warunkiem, że strony są jednomyślne co do ustalonego przez geodetę przebiegu granic. W sytuacji wystąpienia sporu na tle granic, osoba z uprawnieniami geodezyjnymi namawia strony do zawarcia porozumienia. Kiedy, do zawarcia porozumienia nie dojdzie, sprawa rozgraniczenia kierowana jest z urzędu, do sądu.